Nog een weekje stage te gaan!

3 juli 2016

Er zijn inmiddels alweer 2 weken stage voorbij. Deze waren op de ER! We begonnen hier op de woensdag, omdat onze vlucht dus zoveel vertraging had, waardoor we niet eerder konden beginnen. Op de ER komen mensen binnen die bijvoorbeeld net een ongeluk gehad hebben, of heel erg ziek zijn en willen weten wat er aan de hand is. Vanuit hier wordt dan bepaald of mensen bij ons in het ziekenhuis blijven, en zo ja op welke afdeling, of dat ze naar een ander ziekenhuis overgeplaatst worden om daar verder behandeld te worden. Op de donderdag hebben we mee mogen kijken met een oog operatie. Het was helaas niet zo indrukwekkend wat ik gedacht had, maar wel super leuk dat we hierbij mochten kijken natuurlijk! Verder hebben we eigenlijk de hele dag niks gedaan, als er niemand binnen gebracht wordt, dan kun je dus ook echt helemaal niks doen. Vrijdag hebben we een avonddienst gehad, want tegen ons was gezegd dat er bij een avonddienst altijd meer gebeurd. Nou wij hadden natuurlijk weer pech, er gebeurde helemaal niks, echt gewoon helemaal niks helaas. Zaterdag heb ik eigenlijk helemaal niks gedaan, alleen even met Iza in de koffiespot gezeten om te kijken wat wij in de eerste week reizen gaan doen, en waar we heen gaan. We hebben besloten om naar het noorden van Cebu te gaan, daar is een klein eilandje genaamd malapascua waar we graag heen willen. Dus ik ben benieuwd. Zondag heb ik weer niet heel veel gedaan, maar wel mijn cadeautje voor me verjaardag alvast open mogen maken. Duurt alleen nog wel even, maar we hadden nu allebei tijd. Ik had namelijk thuis een cadeautje mee gekregen van een vriendin, die ik hier pas open mocht maken. Super leuk cadeautje, ook al voelde ik me eigenlijk nog niet jarig hahaha. Maandag hadden we weer stage op de ER. Er werd toen een man binnen gebracht met een diabetes wond op zijn teen. Deze zag er zo ontzettend pijnlijk uit. Er moest een gedeelte vanaf geknipt worden, omdat dat dood vlees was. Echt super pijnlijk lijkt me, hij kreeg namelijk niks van een verdoving. Dinsdag heb ik een cyste verwijderd zien worden in de elleboog. Toen ze daar net mee klaar waren, werd er een man binnen gebracht die al overleden was. Hij had blijkbaar een hartaanval gehad thuis, en ze wisten niet wat er aan de hand was dus hebben hem maar naar het ziekenhuis gebracht. Omdat dat zo lang duurde, konden ze in het ziekenhuis verder niks meer doen voor die man. Erg heftig om te zien! Even later kwamen ze naar ons toe dat er na onze dienst een blindedarm operatie was. Ze vroegen of we hierbij wilden kijken. Dus dat hebben we maar gedaan! Woensdag zijn we weer naar het Health center geweest, hebben we weer een paar kinderen gevaccineerd. Helaas was het heel rustig, dus konden we er niet zoveel doen, en waren we vroeg klaar. Dit was ook wel een keer lekker. Donderdag zijn we met JecJec naar Davao gegaan om spullen te kopen van ons ingezamelde geld. We hebben een kar gekocht voor de keuken waarmee ze eten rond kunnen brengen, en een ER-car. Vrijdag hebben we weer een erg rustig dagje gehad bij ons op de afdeling, maar na onze dienst was er een keizersnee waarbij we mochten kijken. Je kon heel goed alle lagen in haar buik zien, wat echt super interessant was! Ze hebben ook gelijk de eierstokken verwijderd, omdat ze al op leeftijd was en niet nog meer kinderen wilden krijgen. In de avond zijn we uit gegaan in Davao. We gingen daar naar een club toe, super leuke avond gehad met zijn allen!! We waren rond half 6 's ochtends pas thuis, toen was het al licht haha. Zaterdag niks gedaan, we waren allemaal behoorlijk brak. Heb de hele dag series gekeken en in de avond bij de koffiespot gegeten. Zondag lekker uit geslapen en in het zonnetje gezeten. Daarna even aan mijn stage opdrachten gewerkt, die zijn gelukkig af nu. Erg veel mee gemaakt en gezien afgelopen twee weken. We hebben helaas nog maar 1 stage weekje, en daarna zit onze stage hier er al op. Dan nog een paar weken reizen en richting huis. De tijd gaat zo ontzettend snel, voor ik het weet ben ik weer in Nederland.

1 Reactie

  1. José:
    3 juli 2016
    Hoi Fleurine,

    Mooi verhaal - was leuk om te lezen! Ik vind het reuzeknap dat je tegen al die enge dingen kan. Als ik een wond zie bij iemand anders val ik zowat flauw.
    Verschilt de medische praktijk daar erg van die van hier of is het wel vergelijkbaar?

    Groetjes,
    Henri